Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Άουτς! Αυτό πόνεσε...:(

Κάθε χρόνο τέτοιο περίπου καιρό, βγαίνουν στους δρόμους της πόλης παγανιά οι κηπουροί του Δήμου και κλαδεύουν τα δέντρα.
Μια διαδικασία καθόλα φυσιολογική και αναγκαία για την σωστή ανάπτυξη και ανανέωση των δέντρων στους δρόμους και στα πάρκα της πόλης μας.
Πάντα βέβαια, το θέαμα των κουτσουρεμένων δέντρων μου σφίγγει την ψυχή καθώς φοβάμαι οτι δεν θα ακάμψουν απο αυτό το πλήγμα και δεν θα ξαναπρασινίσουν την άνοιξη και το καλοκαίρι.
Συνήθως όμως με διαψεύδουν και ευτυχώς!
Στο πίσω μέρος της οικοδομής που μένω, έχω την ευτυχία και τη χαρά εδώ και 6 χρόνια να χαίρομαι ένα "ιδιωτικό" πάρκο. Ιδιωτικό δεν είναι, του Δήμου είναι, απο την συνένωση των ακαλύπτων χώρων των γύρω οικοδομών, όμως η θέση του και η μη οπτική του επαφή με τον δρόμο του έχουν δώσει μια ιδιωτικότητα τέτοια που το χαρακτηρίζει ως "κρυφό" απο τους περαστικούς της περιοχής και έτσι το χαιρόμαστε όσοι μένουμε τριγύρω, με μεγάλα ψηλά δέντρα που φτάνουν και τα 15 μέτρα!
Μουριές, ροδιές, κερασιές, δάφνες, αχλαδιές, αμυγδαλιές, βερυκοκιές και τι δεν έχει αυτό το παρκάκι! Το καλοκαίρι είναι μια μικρή όαση δροσιάς και καθώς έχει και μια μικρή παιδική χαρά, φαντάζεστε τι πολύτιμο μέρος είναι και για τα παιδιά μέσα σε μια μεγαλούπολη που ψήνεται κάτω απο τα τσιμέντα το καλοκαίρι.
Δεν έβλεπες πολυκατοικίες απέναντί σου, κιας ήταν μόλις λίγα μέτρα μακριά. Εβλεπες δέντρα! Νόμιζες οτι πίσω απο το σπίτι σου υπάρχει ένας μικρός παράδεισος!
Εκεί γίνονται και πολλές απο τις γιορτές της γειτονιάς μας, έχω πετύχει 2 φορές γάμους που στήθηκε το γλέντι απο νωρίς εώς αργά εδώ, και βαφτίσια μεταξύ των οποίων και τα δικά μας πριν 2 περίπου χρόνια.
Ολα κάτω απο τη σκιά των τεράστιων δέντρων μας που τόσο όμορφα μας χάριζαν τη δροσιά τους, μέχρι σήμερα.
Και ξημερώνει το σήμερα, με έναν απαίσιο ήχο. Ενα έντονο βουητό, σαν βρυχηθμός.
Κοιτάζω και βλέπω ένα αποτρόπαιο θέαμα. Υπάλληλοι του Δήμου, είχαν εισβάλλει στο μικρό μας παρκάκι με πριόνια και με τσεκούρια και κόβανε τα δέντρα μας!
Οκ, δεν είμαι γεωπόνος. Δεν ξέρω απο κηπουρική. Αλλά ο τρόπος που τα κόβανε, μου φάνηκε πολύ μα πολύ ριζικός!
Δεν ξέρω αν αυτά τα δέντρα θα μπορέσουν ξανά να δώσουν φύλλα, κλαδιά και καρπούς όπως πριν.
Σίγουρα όχι φέτος. Ισως όχι και του χρόνου. Πέρσι είχαν "κλαδέψει" έτσι μια ροδιά που είναι πάνω απο 100χρόνων -οπως με είχε πληροφορήσει ένας φίλος μου γεωπόνος- και φυσικά την επόμενη χρονιά ούτε λόγος για ρόδια!


σύστημα "κλαδεύουμε εκεί που φτάνει το χέρι μας"


Η μεγάλη μουριά, που κάλυπτε σχεδόν το μισό πάρκο έμεινε ένας ξερός κορμός.
η πρώην μεγάλη Μουριά

Τώρα αποκαθηλώνεται και η κερασιά.
η στιγμή της πτώσης

Δεν ξέρω ποιό δέντρο έχει σειρά μετά. Πάντως το καλοκαίρι είναι σίγουρο οτι αυτό το πάρκο δεν θαναι πια η όαση δροσιάς που ήταν πέρσι.
Με τη φωτογραφική μου μηχανή και τη βοήθεια του τηλεφακού μου, τράβηξα τις σκηνές του πετσοκόματος για να μου πείτε και σεις τη γνώμη σας.

άλλο ένα "κλαδάκι" ύψους 10 μέτρων που κόβεται απο τη βάση του

Είναι αυτό το σωστό κλάδεμα σε τόσο μεγάλα δέντρα?

το "κλαδί" που έπεσε

6 σχόλια:

KitsosMitsos είπε...

Για τις μουριές ξέρω ότι δίνουν, τα λοιπά όχι.
Γενικότερα, ακόμη και το βαθύ κλάδεμα είναι καλό γιατί τα φυτά από μόνα τους θα μαραζώναν κάποια στιγμή. Άσε που με το ριζικό σύστημα που σαπίζει, μπορεί με δυνατό αέρα και λόγω ύψους να είχατε θέμα.
Πιο συγκεκριμένα δεν ξέρω να σου πω.

maya είπε...

KitsosMitsos, ας είναι για καλό τους τουλάχιστον... πάντως το θέαμα τώρα είναι εντελώς αποκαρδιωτικό! :(

BLUEPRINTS είπε...

σε γενικές γραμμές (ειδικά για τη μουριά) το κλάδεμα είναι καλό, αρκεί αυτοί που το κάνουν να έχουν γνώσεις και να μην κλαδεύουν ότι να'ναι, η εποχή επίσης είναι καλή, την Άνοιξη θα δεις που θα αρχίσουν να φουντώνουν και πάλι

maya είπε...

blueprints, μακάρι... αν και η Ανοιξη μου φαίνεται πολύ κοντά για να γίνει αυτό το θαύμα!

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Θα φουντώσουν και θα θεριώσουν, υπομονή!!!

υγ σήμερα δοκιμάζω την τύχη μου στην ψαρόσουπά σου με μικρές δικές μου πινελιές, κι ο Θεός βοθός!!!

maya είπε...

Παύλο καλή επιτυχία στην ψαρόσουπα! Καλή σας όρεξη! :)))