Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Χειμωνιάζει

...και πριν το φθινόπωρο μας αποχαιρετίσει κι αυτό, είπα να προλάβω να γράψω κάτι, έτσι για να καλύψω τουλάχιστον και αυτήν την εποχή του χρόνου!
Αν πω ότι έχω έμπνευση σήμερα και είπα να γράψω κάτι συγκεκριμένο θα πω ψέμματα, γιαυτό θα αρχίσω να γράφω και θα το αφήσω όπου με βγάλει.
Είμαι ακόμα εδώ, είμαι καλά, αλλά οι υποχρεώσεις μου δεν μου έδωσαν πάλι την ευκαιρία να φανώ συνεπής απέναντι στο blog μου.
Θυμάμαι που κάποτε έγραφα ανελλιπώς, ίσως και περισσότερο από μια φορά τη μέρα, τότε βέβαια δούλευα σε γραφείο και αυτό νομίζω κάνει όλη τη διαφορά.
Δεν είχα παιδιά να μεγαλώσω, είχα μόνο το καθημερινό 8ωρο μπροστά από μια οθόνη υπολογιστή χωρίς πάντα να έχω 8 ώρες δουλειάς να κάνω και αυτό ήταν η καλύτερη συνταγή για έναν συνεπή blogger!
Τώρα πια, προσπαθώ να προλάβω να κάνω όσα περισσότερα μπορώ μέσα στη μέρα και δεν είναι λίγα αυτά που πάντα μένουν για την επόμενη...
Είναι μεγάλος μύθος ότι η ζωή της νοικοκυράς-μάνας είναι εύκολη υπόθεση.
Μιλώντας εκ πείρας, πιο εύκολη ήταν η ζωή της εργαζόμενης γυναίκας εκτός σπιτιού. Και σαφώς πιο αναγνωρισμένη από τον κοινωνικό περίγυρο!
Τώρα δουλεύω 24ώρες το 24ωρο και όλοι νομίζουν ότι κάθομαι. Δεν αμείβομαι, δεν έχω ρεπό, δεν έχω προσωπικό χρόνο για γυμναστήρια, εξόδους, και προσωπικές περιποιήσεις.
Δεν είναι όμως παράπονα αυτά που κάνω.
Είναι υπερηφάνεια. Ανακάλυψα ότι είμαι ικανή όχι μόνο να καθίσω πίσω από τον υπολογιστή και να βγάλω σχέδια για ένα project, όπως τόσα χρόνια έκανα, αλλά για κάτι πολύ πιο σπουδαίο και μεγάλο.
Να μεγαλώσω ανθρώπους και να είμαι δίπλα τους να τους καθοδηγήσω, να τους διδάξω, να τους ικανοποιήσω την κάθε τους ανάγκη όλη μέρα, κάθε μέρα.
Και μπορεί να μην αμείβομαι υλικά, αλλά η ηθική ανταμοιβή μου γιαυτό είναι καθημερινή και είναι μεγάλη.
Δεν εννοώ βέβαια ότι είμαι η τέλεια-ιδανική-αλάνθαστη μάνα που θα ήθελα πάντα να είμαι.
Όχι, είμαι απλή θνητή και γω, αλλά είμαι πάντα σε θέση να αναγνωρίζω τα λάθη μου και να προσπαθώ να μην τα επαναλάβω.
Νομίζω ότι αυτό είναι και το πιο σημαντικό για να μπορούμε να βελτιωνόμαστε.

και επειδή το μυαλό μου τρέχει σε όσα έχω αφήσει για σήμερα να περιμένουν, και δεν ξέρω πως να κλείσω αυτήν την ανάρτηση (και το παιδί μέσα ξύπνησε και με ζητάει) θα κλείσω απλά με μια καλημέρα και καλή δύναμη στην εβδομάδα που ξεκίνησε για όλους.
Να θυμάστε τα πράγματα που σας κάνουν χαρούμενους και ευγνώμονες και όχι αυτά που σας στενοχωρούν,
είναι το μόνο που θα μας σώσει.


4 σχόλια:

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Για όσους έχουν την χαρά να σε γνωρίσουν από κοντά, έστω και για μια φορά, να ξέρεις ότι αξίζεις και με το παραπάνω μάλιστα!!!

Πολλά φιλιά και καλή μας εβδομάδα!!!

υγ άντε κι επιτέλους να τα πούμε κι από κοντά!!!!

BLUEPRINTS είπε...

αυτό που κάνεις εννοείται ότι είναι απείρως σημαντικότερο από κάθε δουλειά, είμαι σίγουρος ότι το κάνεις καλά γιατί είσαι υπεύθυνος άνθρωπος και ξέρεις να αγαπάς, να είστε όλοι σας καλά κι όποτε μπορείς θα χαιρόμαστε να μας δίνεις το στίγμα σου και να σε διαβάζουμε
P.S. δεν βγάζεις κι αυτή την λεκτική επαλήθευση;

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

χαιρομαι που εισαι καλα και ας αφησες για λιγο το blog Υπαρχουν αλλα που ειναι σπουδαιοτερα .Κανεις τοσα πολλα και το μεγαλωμα ενος παιδιου ειναι το σημαντικοτερο ολων.Να εισαι παντα καλα.Καλη εβδομαδα.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Εύχομαι αυτός ο μήνας να είναι καλύτερος και να μας χαρίσει πολλά πριν εκπνεύσει το 2012. Να μας χαρίσει όμορφες στιγμές, υγεία σε όλους μας και ψυχική ηρεμία.Ας ξεκινησουμε λοιπόν, ένα αισιόδοξο ταξίδι γεμάτο από θετικές σκέψεις στην βάρκα του Δεκέμβρη και εύχομαι ο προορισμός να είναι μοναδικός ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ!!!!