Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

Οδύσσεια τριών ταλαιπωρημένων

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Θεσσαλονίκη, να εύχεσαι να έχεις πολλά λεφτά στη τσέπη, γιατί ο δρόμος είναι γεμάτος διόδια που θα στα φάνε…

Κάτι τέτοια χαριτωμένα σκεφτόμουνα μέσα στο αμάξι την ώρα της διαδρομής γιατί κάθε λίγο και λιγάκι τσουπ! σταματούσαμε για να πληρώσουμε…

Δεν είναι η πρώτη φορά που κάνω τη διαδρομή Λουτράκι – Θεσσαλονίκη και ούτε και θα’ναι η τελευταία.
Πάντα θα σταματούσαμε 5-6 φορές σε διόδια και το΄χα συνηθίσει.

Αυτή τη φορά όμως μου φάνηκαν τόσα πολλά που σκέφτηκα να κρατήσω τις αποδείξεις και να μετρήσω το αποτέλεσμα.

Και να λοιπόν τι έχουμε:
11 διόδια (συμπεριλαμβανομένης και της Αττικής οδού γιατί περάσαμε μέσα από Αθήνα για κάτι δουλειές) και σύνολο 25,20ευρώ!
Και αν θέλετε να θυμηθούμε και τις παλιές καλές δραχμές αυτό μας κάνει 8.586 (και κάτι ψιλά) δραχμές!

Το πιο σπαστικό όμως απ’όλα δεν είναι το ποσόν που καλούμαστε να πληρώσουμε τις εταιρείες που φτιάχνουν τους δρόμους (αντί να τις πληρώνει το κράτος), αλλά η συχνότητα που έχουν βάλει τα διόδια.

Δείτε τις ώρες που παραθέτω από τα αποκόμματα:

Σταθμός διοδίων Ισθμός 10:06 2,80ευρώ
Σταθμός διοδίων Ρουπάκι 10:39 2,70ευρώ
(εδώ μεσολάβησε η στάση στην Αθήνα για μια ώρα γιαυτό και η μεγάλη διαφορά ώρας από τον επόμενο σταθμό)
Σταθμός διοδίων Μαραθώνος Δ. 12:30 2,70ευρώ
Σταθμός διοδίων Αφιδνών 12:51 1,85ευρώ
Σταθμός διοδίων Θήβας 13:23 2,25ευρώ
Σταθμός διοδίων Τραγανας Μετωπικός 13:51 2,20ευρώ
(στάση μισής ώρας)
Σταθμός διοδίων Πελασγίας Βόρεια 15:27 1,90ευρώ
Σταθμός διοδίων Μοσχοχωρίου Βόρεια 16:14 2,50ευρώ
Σταθμός διοδίων Πυργετου Βόρεια 16:50 2,00ευρώ
Σταθμός διοδίων Μαλγάρων 17:46 2,00ευρώ

Η μέση ωριαία ταχύτητά μας ήταν 95χλμ. Δηλαδή δεν τρέξαμε πουθενά πάνω από 120χλμ/h

Και επειδή ταξιδεύουμε με μωρό στο πίσω κάθισμα το οποίο δυσκολεύεται να κοιμηθεί στα ταξίδια και ξυπνάει πολύ εύκολα, μόλις κατάφερνε να το πάρει ο ύπνος λιγάκι, κόβαμε ταχύτητα για να σταματήσουμε, άνοιγε το παράθυρο για να βγάλει τα λεφτά ο οδηγός και το παιδί ξυπνούσε και άρχιζε το κλάμα….

Έτσι τα διόδια εκτός από χρήματα, μας στοίχισε και σε νεύρα , γιατί να οδηγείς με τον ήλιο στα μάτια και με το κλάμα στα αυτιά, είναι κομμάτι δύσκολο!

Φτάσαμε όμως σώοι και αβλαβείς και γιαυτό λέμε πάλι καλά, παρόλα τα έργα που συναντήσαμε στη διαδρομή και ήταν σκέτη πρόκληση η οδήγηση σε αυτούς τους δρόμους!
Άντε να φτιάξουνε τη σήραγγα των Τεμπών, να τελειώσουν και τα έργα τα υπόλοιπα μπας και φτιάξει λίγο η κατάσταση, αν και έτσι όπως το κόβω, αν για κάθε δρόμο ή σήραγγα ξεφυτρώνει και ένας σταθμός διοδίων, τότε θα αργούμε περισσότερο να φτάσουμε στον προορισμό μας γιατί κάθε 10λεπτά θα αναγκαζόμαστε να σταματάμε!

Το μόνο θετικό που συνάντησα στην όλη διαδρομή, και οφείλω να το αναφέρω, είναι το καφέ –εστιατόριο 222, μετά τη Λαμία (προφανώς στο 222ο χλμ Αθηνών-Λαμίας) που ΚΑΙ καλό καφέ έκανε, ΚΑΙ υπέροχο κρουασάν με σταφίδες φρεσκότατο είχε, αλλά…. ΚΑΙ το καλύτερο απ’όλα, είχε στη διάθεση του κουρασμένου ταξιδιώτη αυτές τις φανταστικές πολυθρόνες μασάζ που με ένα μικρό αντίτιμο σε κάνουν ένα εκπληκτικό μασάζ σε όλο το σώμα και προσωπικά εμένα με έκαναν καινούργια! Ήταν ότι καλύτερο, και τώρα αναρωτιέμαι πόσο να κάνει μια τέτοια πολυθρόνα να τη βάλω στο σαλόνι μου και να μην ξεκουνάω από κει!
Ιδού το θαύμα της επιστήμης:

3 σχόλια:

KitsosMitsos είπε...

Τελικά ο Καβάφης τώρα (δεν) δικαιώνεται. Γιατί η διαδρομή σ'αυτή την περίπτωση δεν έχει να σου δώσει πολλά, μάλλον να σου πάρει...
Άρα τι μετράει; Ο προορισμός και τι θα βρεις εκεί που θα πας. Όσο υπάρχει όρεξη, λοιπόν...
Καλά ταξίδια

maya είπε...

...και υπομονή μέχρι να εξελιχθούμε τεχνολογικά και να διακτινιζόμαστε για να πάμε οπουδήποτε και να μην ταλαιπωρούμαστε πια στις ατέλειωτες διαδρομές! :)

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Άσε έχω κάνει και εγώ αυτές τις διαδρομές και τα νεύρα μου κρόσια!!!

Και όχι τίποτα άλλο να είχαμε και δρόμους με τον φωτισμό τους και όλα τα σχετικά αλλά που....